Verantwoordelijk voor de ander?

Je bent niet de eerste die zich verantwoordelijk voelt voor het wel en wee van een ander. Dit verantwoordelijkheidsgevoel kan zich zodanig opdringen, dat het tot een plichtsgevoel wordt. Je zou het kunnen ervaren als een hardnekkige stem, die je er voortdurend aan herinnert dat je nog iets moet doen voor de ander. Eerst de ander, dan ik.

Het gevolg is dat je gaat wandelen op het pad van een ander. Je identificeert je meer en meer met de rol die je vervult. Hierdoor raak je verder verwijderd van je eigen pad.  Je gaat je steeds ongemakkelijker voelen en uiteindelijk beland je in een ontheemd gevoel, niet thuis zijn bij jezelf. Wie ben ik? Wat is mijn plek? Je kunt deze wezensvragen dan nauwelijks meer beantwoorden.

Verantwoordelijkheidsgevoel

Verantwoordelijkheidsgevoel is een door het ego gecreëerde emotie die vaak ontspoort in schuldgevoel. Het prikkelt je om in actie te komen. De actie leidt dan tot tijdelijke vervulling maar zal weldra weer omslaan in een leegte, een soort hongergevoel, "ertoe doen".

Wat zou er gebeuren als je alle verantwoordelijkheid los zou laten?

Ego roept: Makkelijker gezegd dan gedaan!
Als ik werkelijk alle verantwoordelijkheid los zou laten, beland ik toch in de goot, zonder vrienden, zonder geld en zaai ik dood en verderf, een liefdeloze wereld? Mijn kinderen, mijn zieke vriend, mijn oude vader, ik zou ze laten stikken of laten sterven. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

"Je menselijke activiteiten conflicteren niet met de Waarheid" - Mooji

Als je gaat luisteren naar je innerlijke Waarheid, zullen je activiteiten niet stoppen. Je hoeft niet bang te zijn dat je in kleermakerszit zult gaan zitten mediteren en verder alles aan zijn lot overlaat. Sterker nog, waarschijnlijk verandert er niet zo heel veel aan de activiteiten waarin je zorg draagt voor anderen. Wat wel verandert, is dat je in de stroom van je eigen leven staat en weer vrij en vol inspiratie klaar zult staan voor een ander.

Ego zal je proberen verankerd te houden in angst voor het verleden en projectie naar de toekomst. Je voelt wel, dat wat je jezelf voorschotelt met deze angstgedachten, niet leidt tot een radicale verandering. Onderschep deze gedachten en ontdek dat JIJ dit niet bent.

  • Hou je jezelf verantwoordelijk voor het leven van anderen vanuit identificatie met je ik als persoon? Dan zal ego blijven aanvallen met zelfbeschuldiging, zelfkritiek etc.
  • Laat je Bewustzijn zelf de verantwoordelijkheid voor het leven regelen, dan zul je merken dat alles eenvoudiger verloopt. Je antwoorden en handelingen komen vanuit het Zelf, vol van liefde en mededogen, omdat het leven Liefde en Mededogen ís.

 

Is dit onvoorwaardelijke liefde?

Is dat het juiste woord? Onvoorwaardelijkheid wekt namelijk nog altijd de suggestie dat dit het tegengestelde of de positieve versie van voorwaardelijkheid is. Dat duwt je terug in de glijdende schaal tussen positief en negatief, in de oordelende polariteit van het ego.

In de stroom van het Zelf staan is oordeelloos in het Nu zijn: Alomvattende Liefde.

Eigenlijk is dit niet te vatten in woorden. We kunnen slechts pogen, wakker te worden met Zelfinzicht. Luister niet naar wat je tégen jezelf zegt in je hoofd. Luister naar je hart en volg dit zonder oordeel. Alle antwoorden liggen al in jou klaar om herkend te worden.

Zijn, in mededogen en zonder plichtsgevoel, dat bevrijd je. Besteed aandacht aan je gevoel en aanwezig zijn in het nu. Snijd in gedachten alle koorden door die je verbonden houden met anderen. Wees vrij, voel dat de liefde voor jezelf toeneemt en voel dat hierdoor je mededogen toeneemt. Mededogen vanuit Zelf-liefde is duizendmaal krachtiger dan plichtsgetrouwe steun.

En echt, dat is makkelijker gedaan dan gezegd!

 

Michiel

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *