Verlangen naar méér

Het is een van de opmerkelijke aspecten van menselijkheid: meer willen. Veel van ons ervaren een gevoel alsof er voortdurend iets mist dat aangevuld moet worden. Meer dingen hebben, meer ervaringen opdoen. Mensen die niet vooruit willen en niet méér willen, zijn meestal óf ziek óf heel oud.

Waarom willen we nog meer dingen en ervaringen?

Je ego geeft je het idee dat jij als persoon in verhouding tot een ander (identiteit) niet genoeg is. Dat geeft een voortdurend gevoel van lijden, alsof er iets ontbreekt. Om lijden te vermijden, probeer je het vervolgens op te vullen met iets.

Waarnaar verlangt het ego eigenlijk?

Het ego verlangt naar vervulling. Maar helaas, alle seksuele, emotionele, psychologische, spirituele ervaringen en alles wat we verzamelen, geeft slechts tijdelijke vervulling. Als het vervuld is, voelt dat kortdurend hemels: Eindelijk heb ik die auto, die baan, dat geld, die seksuele ervaring of die relatie. En even erna... Wat nu? Meer, groter? Iets nieuws?

Mens-zijn

In zekere zin bestaat het mens-zijn uit twee aspecten:

• Het MENS(elijk) aspect en
• Het ZIJN(s) aspect

Mens

Dat wat je op menselijk niveau ervaart, met je zintuiglijke waarneming, al je gedachten, is de wereld van de vorm. Hier kun je dingen bereiken, hebben en houden. Hier bestaan herinneringen en toekomst als wezenlijke plaatsen waarin je kunt leven.

Het menselijke is in beleving tijdelijk van aard en creëert hierdoor angstgevoelens, druk, onrust. Het is de illusoire wereld van het ego.

Zijn

Het Zijn is alleen Nu. Het is wat je bént. Dat wat je bent is verbonden met alles. Het vormloze en tijdloze. Je zou het kunnen omschrijven als een veld waarin alles verschijnt en alles verdwijnt. Stille Ruimte.

Als dit is wat je bent, dan is het ook niet nodig of zinvol om ernaar te zoeken. Het voelt zo tegenstrijdig, omdat we allemaal het idee hebben dat je iets moet doen om ergens te komen. Maar dat is doordat we zo gewend zijn geraakt om de dingen op menselijk niveau te bekijken.

Kan het zo zijn, dat wanneer je stopt met zoeken, je het vindt?
Kan het zo simpel zijn?

Zoeken is een idee, met als gevolg dat er iets gevonden moet worden en dat je daardoor in beweging komt. Niets mis mee, het maakt het leven wel interessant. Maar het Zelf, je natuurlijke staat van Zijn is niet kwijt.

En als je eenmaal de staat van Zijn hebt herontdekt, komt dan niet tóch weer de vraag op: what’s next?

Natuurlijk, het ego dient zich voortdurend aan. Bovendien, je hoeft in dit leven niet continu als een yogi rond te lopen. Het is in onze maatschappij al best een uitdaging om geregeld contact te houden met het Zijn. Bedenk ook dat je niet voor niets een leven leeft in de westerse omgeving waarin je nu zit. Dit leven zoals jij het nu leeft, toont jou de spiegel om jezelf te herkennen. Je Zelf te her-kennen.

“What’s next?” komt altijd op, als je ervaringen opdoet op in het menselijk aspect. Daarvoor ben je ook op aarde.

Regelmatig contact met het Zijn echter maakt, dat je je aardse ervaring als een spel gaat zien, als een veld waarin je kunt scheppen en vernietigen. Iedere creatie is een spiegel, om je er steeds weer aan te herinneren wie je wérkelijk bent. Zodra je het 'hebben' van een ervaring of een ding loslaat in het Zijn, is er geen reden om het vast te houden, opnieuw te grijpen, te verbeteren of te veranderen.

Je verlangen bestaat niet langer, omdat alles ís. De is-heid is de complete vervulling. Alles wat je in die is-heid aantrekt, is slechts een spel, een dans. Er dient zich iedere keer gewoon weer een nieuw nu-moment aan. Allemaal illusies, die verschijnen en verdwijnen in het veld van bewustzijn.

Stop dus met dat eindeloze gezoek.
Vínd je natuurlijke staat van Zijn. Wees je Zelf!