Loslaten  

Een modewoord? Als je iets loslaat, lost het dan ook werkelijk op? Het idee van jezelf lichter maken, oude rommel achter je laten, is zeker niet onaardig. Realiseer je echter wel, dat het idee van loslaten, tevens het idee van nieuwe ruimte creëert. Heerlijk, maar kun je daar goed mee omgaan? Hoe sterk sta je in je schoenen om niet iets nieuws vast te pakken? Of iets ouds?

Het ego is een listig en subtiel instrument. Als je van loslaten een beeld creëert alsof je iets van je af moet laten glijden, je rugzak moet ledigen of iets weg moet doen, creëer je voeding voor het ego. Je creëert voeding om je opnieuw te identificeren met íets:

'Deze persoon was ik, ik laat het nu los en nu ben ik dit.' Of:
'Dit ben ik en dat wil ik niet meer, dus nu bevrijd ik mij ervan en vanaf nu ben ik vrij.'

Op deze manier lijk je je bevrijd te hebben van allerlei oude zaken, maar wat je in werkelijkheid gecreëerd hebt is niet per se vrijheid, maar een nieuwe identificatie met een vrij gevoel.

Vasthouden

Het idee van loslaten begint bij het idee van vasthouden. Ook hier speelt het ego een hoofdrol. Ego geeft je gevoel dat je dingen moet verzamelen, vast moet houden en moet beschermen om het niet kwijt te raken. Dat is kern van vele oorlogen en ook de kern van het gevecht in jou. Vasthouden is krachtig aangeleerd gedrag en zit diep geworteld in ons overlevingsmechanisme.

Loslaten is iets dat we in de natuur voorgespiegeld krijgen in de herfst. De bomen laten hun bladeren los, planten sterven af. Het grote verschil tussen de boom en jij, is dat de boom geen verweer biedt. Afbraak en opbouw zijn voor de boom gelijk. Jij en ik proberen toch iets langer onze 'blaadjes' vast te houden.

De boom volgt het Leven en probeert er niets aan te veranderen. Deze natuur zit in ons allemaal en dus zou je het moeten kunnen 'vinden'.

Op zoek naar de oplossing

We denken graag in oplossingen voor een probleem. En als er geen probleem lijkt te zijn, creëert het ego er wel een, zodat het aan de slag kan om het op te lossen. OpLOSsen en LOSlaten hebben wel wat van elkaar weg. Op het menselijk (ego) niveau is het leven niet heel veel meer dan de hele dag door problemen oplossen:

• Opstaan om iets te kunnen doen, maken, bereiken
• Douchen om je te zuiveren
• Eten en drinken om energie op te doen en inwendig te zuiveren
• Afscheiden, ontlasten en plassen om rommel op te ruimen
• Werken om iets te betekenen en eten te kunnen kopen
• Dingen kopen om te overleven, te ontspannen of om je mee te identificeren
• Ontspannen, sporten en dergelijke om weer leeg te raken
• Slapen om te ontkoppelen en weer op te bouwen om de dag weer aan te kunnen

En dit zijn nog maar een paar basis probleempjes en oplossingen, daar komen er nog honderden bij, iedere dag weer.

Vrij van het probleem en de oplossing

Hoe kun je je bevrijden uit dit patroon van probleem en oplossing ofwel, hoe kun je zuiver bewust Zijn? Het belangrijkste om dit te bereiken is door je bewust te worden van de jij-als-persoon versus het Zelf.

De jij-als-persoon is makkelijk herkenbaar: ik ben Jan, ik ben bakker, vader van twee kinderen, voetballer, etc. De jij-als-persoon is veranderlijk, gebonden aan tijd en vorm, gedachten en emoties.

Het Zelf is in het begin vaak lastig te herkennen, omdat het verborgen ligt onder een dikke laag jij-als-persoon. Het Zelf kun je herkennen door je niet te identificeren met gedachten, met emoties, met het idee van jezelf als vorm.

Dat is best even lastig!

Probeer deze vragen maar eens:

• Als je je alleen richt op dat wat ademt, dus niet de beweging van je longen, maar dát wat ademt via die longen. Heeft dat een vorm?
• Dat wat het leven ervaart door het lichaam, het bewustzijn dat Jij bent, is dat grijpbaar?
• Als je volledig bewustzijn bent, heb je dan iets om vast te houden?
• Bestaat er werkelijk zo iets als een rugzak?
• Kun je werkelijk iets loslaten?
• Moet je dus werkelijk een grote inspanning doen of een risico nemen om van je verleden af te komen; moet je het Monster werkelijk verslaan?

Het enige wat je dus te "doen" staat, is te stoppen je te identificeren met het idee dat je hebt over jezelf als een persoon.

Weerstand

Ik voorspel je, je zult een enorme weerstand voelen tegen deze manier van ‘loslaten’. Je denken of ego zal een grote inspanning doen om je te laten geloven dat dit niet mogelijk is:
‘Dat is toch geen oplossing?’
‘Je moet in de actie’
‘Je moet verwerken’
‘Je moet het verleden een plekje geven’

En ik zeg je: geen plekje meer geven.

Blijf als bewustzijn.
Niet...meer...mee...identificeren.

En weer komen gedachten:

'Ik kan toch niet de hele tijd alleen maar een beetje zijn?'
'Ik moet toch vooruit?'

Natuurlijk vraagt het leven op aarde om enige actie. Voer je acties uit, werk om in leven te blijven en om leuke dingen te doen. Maar identificeer je niet met werk, identificeer je niet met je bankrekening, identificeer je niet met vorm. Wees de toeschouwer. Kijk ernaar op een afstandje.

Je zult merken dat je steeds rustiger wordt als je je niet meer identificeert met je gevoelens, verwachtingen, verlangens, emoties, oude patronen, je verleden.

En wederom zal het ego zich dan aandienen met een nieuw bombardement aan vragen als:
'Ja, nu ben ik rustiger, maar wat gebeurt er als ik weer in heftig vaarwater terecht kom? Kan ik dit dan ook vasthouden?'

Niets vasthouden. Niets loslaten. Beide zijn illusies van hetzelfde onmogelijke verlangen om te 'hebben'. Zoom uit. Laat het denken maar denken, het is oké. Laat het lichaam doen, het is oké. Wees je ervan bewust en identificeer je er niet mee!

Verwacht niet dat je het morgen onder de knie hebt, maar probeer er iedere dag een stukje dieper inzicht op te ontwikkelen. Neem het mee in je meditatie. Uiteindelijk zal het je bevrijden.

Veel plezier met oefenen!

Michiel

UITLEG THERAPIE PLAN GRATIS GESPREK