Uw wil geschiede

Wij mensen zijn hier gekomen om de hemel op aarde te ervaren. Soms is die ervaring ver te zoeken en lijkt het leven eerder een strijd of een lijdensweg. Maar wat als je nou zou kunnen creëren wat je maar wilt? Oké, misschien een stap te ver, maar wat als je zou beginnen met het aantrekken van leuke dingen, mensen en situaties op je pad?

Intentie!

Een aantal jaar geleden, deed ik een spirituele opleiding. De opleiding was een weg naar binnen toe, een ontdekkingstocht naar de kern  van het leven. Ik kreeg de kans om mijn grote levensvragen te onderzoeken: Waarom ben ik hier, wat is mijn doel, waarom loopt mijn leven zoals het loopt, wat ben ik nog meer dan mijn lichaam, mijn gedachten, mijn gevoelens? En… hoe kan ik mijn leven naar mijn hand zetten?

Een van de voor mij belangrijke inzichten die ik daar heb opgedaan, is de kracht van intentie.

Wat is intentie?

Als je zegt: ik heb de intentie om iets te gaan doen, dan ga je ervan uit dat het zo goed als zeker gaat gebeuren. Dan moet het wel heel gek lopen, wil je het toch niet doen. Je bent voornemens om het te doen. Een belangrijk gegeven hierbij is dat het je het al bijna ziet gebeuren. Dit is precies de kracht waarop het leven zit te wachten. Door de wil om te scheppen, een kracht die in ieder van ons verborgen ligt, wordt alle vorm op aarde gemanifesteerd.

Ego
Het ego heeft er een hoofdrol in, omdat de wil om te scheppen ontstaat uit een verlangen om het anders te maken dan het is. Het ego schept illusies.

Zelf
Het Zelf, of dat wat je werkelijk bent, heeft deze behoefte niet, omdat het de waarheid kent, wat inhoudt dat alles tot de Ene behoort en altijd IS en er dus werkelijk niets verandert. Het Zelf is vrij van de illusie.

Maar laten we bij het leuke van creatie blijven. We komen toch om lekker te spelen hier op Aarde, te ervaren door een lichaam? Wat is er dan leuker om vorm te scheppen uit iets waarvan je het niet verwachtte, ook al zijn het maar illusies?

Zandkasteel

Denk maar eens terug aan de tijd dat je als klein kindje aan het strand of in de zandbak speelde. Je zag het zand en iets in je had het verlangen: ik ga hier iets mee doen. Door zomaar wat te graven, kneden en schuiven, kon er plots een prachtige vorm uit ontstaan.

Later, toen je wat ouder werd, werden je vaardigheden steeds geavanceerder en begon je bij voorbaat al een beeld te vormen van hoe het kasteel eruit zou komen te zien. Je legde een intentie in het zand en je handen gingen aan de slag en creëerden.

Het universum volgt en geeft

Het universum klinkt zo groot en dat is het ook. Het is voornamelijk leegte. Zo is het ook met ons lichaam. We zien een lijf met aan de buitenkant een verdichte huidstructuur waardoor we ervaren dat we een afgesloten geheel zijn. Toch, als je iedere cel van je lichaam afzonderlijk bekijkt, bestaat iedere cel voor bijna 100% uit leegte!

We beseffen ons te weinig, dat we leven in een veld van oneindige potentie. Een veld van grenzeloze mogelijkheden. Het uitgestrekte kosmisch veld waarin alles verschijnt en alles verdwijnt, is ook in ons. Wij zijn ook die kosmische leegte, waarin de illusie van een paar miljard cellen zich tot de illusie van een lichaam vormen.

Wet van aantrekking

Je wordt wat je denkt, zeggen ze. In zekere zin is dit ook zo. Het universum volgt de weg van de minste weerstand. Als je maar voldoende denkt, gelooft en vertrouwt dat iets niet zal lukken, trek je precies dát aan. Maar denk je, geloof je en vertrouw je op het succesvol behalen van je wens, dan volgt het universum díe route.

Je kunt het natuurlijk heel ver doortrekken en herleiden tot de oorzaak van allerlei ellende, zoals ziekte, ongeluk, trauma, of nog groter zoals oorlog, honger. Heb je dit dan allemaal zelf gecreëerd op je pad? Het is natuurlijk veel te kort door de bocht om te zeggen: ja, je heb je eigen ziekte veroorzaakt. Dat is niet behapbaar en zeer ongepast om zonder uitgebreid zelfonderzoek en zelfinzicht te concluderen. Ik richt mij dan ook liever op het heden en op de mogelijkheden om het leven te creëren waarnaar je eigenlijk verlangt. Vanaf nú.

Leven in het nu

Het is daarvoor van belang om je te realiseren dat er niet zoiets bestaat als verleden en toekomst. Natuurlijk, je kunt je herinneringen weer ophalen, maar ook een herinnering bestaat alleen maar in het nu. Je kunt jezelf ook projecteren in de toekomst, maar dat plaatje bestaat ook alleen maar in het nu.

Intentie is ook iets dat je in het nu doet. Intentie is dus de kracht naar het nu verplaatsen, waarmee je eigenlijk nu al creëert. Alles wat volgt is een gevolg van de intentie in het nu. Het universum vult in, het veld van mogelijkheden reageert direct en werpt op je pad wat nodig is om er te komen. De grote uitdaging is om een onvoorwaardelijk vertrouwen te hebben in de weg en de uitkomst, wat het ook zal worden. Dat vraagt van je dat je de uitkomst loslaat. De intentie neerzetten is voldoende. Je sluit vrede met het heden, met ieder nu-moment dat zich aandient.

Maar hoe hou ik dat vast?

Als je iets pijnlijks of onverwachts overkomt, kan dat een deuk slaan in je vertrouwen. Probeer dan, behalve met al je gevoelens van twijfel, ook eens contact te maken met het deel van je dat oké is met alles dat gebeurt. Met je Zelf. Onthoud dat je op twee 'niveaus' het leven kunt ervaren, op het illusoire niveau van het ego, of op het niveau van je natuurlijke staat van Zijn, het Zelf. Je denkt en creëert je eigen beperking (ego, denken, toekomst, verleden, emoties, gedachten, identiteit) óf je bent onbegrensdheid (Zelf, bron, veld van pure potentie). Zodra je weer herkent dat je het Zelf werkelijk bent, lost het idee dat er iets vast te houden valt, op.

Schrijf je intentie op!

Om je intentie kracht bij te zetten, helpt het om deze aan papier toe te vertrouwen. Door te schrijven, verbind je je fysiek met de woorden. Je lichaam integreert je woorden door de bewegingen van je hand, door het opnemen van het beeld van de woorden met je ogen, door de zinnen in gedachten uit te spreken en ze innerlijk te horen.

De regels

'Hoe vorm ik mijn intentie, wat schrijf ik op?'

Je schrijft in de positief tegenwoordige voltooide tijd (ptvt). Daarmee bedoel ik:

• dat je over de toekomst schrijft als ware het al bereikt in het heden én
• dat je de positieve vorm kiest, dus wat je wél bereikt, niet wat je niet wilt.

Bijvoorbeeld:
Je trekt morgen je mooie nieuwe suède schoenen aan en wil niet dat ze nat regenen.
Intentie: Ik ben droog thuis aangekomen morgenavond.
Niet: Ik wil droog thuis aankomen morgenavond.
Ook niet: Ik ben morgenavond niet nat geregend.

'Maar ik kan toch niet het weer beïnvloeden met mijn intentie?'

Hoewel ik daar niet direct nee op zeg (denk aan de regendans), zou ik daar inderdaad niet op rekenen, maar het universum kan je wel een vertraging in het verkeer opleveren, wat vervelend lijkt, maar waardoor je net tussen de druppels door op het juiste tijdstip naar huis loopt. Verwacht het onverwachte. Verwacht een wonder. En een wonder hoeft niet groot te zijn; ook dat is slechts een ego-idee.

'Kan ik vervolgens achterover liggen en niets doen?'

Intentie is een grote kracht en behoeft weinig actie. Er zijn genoeg wonderen verricht, waarvoor niets meer werd ingezet dan intentie en vertrouwen, zoals de wonderlijke instante genezingen van Jezus Christus. Voor ons armergelovigen echter is het lichaam in beweging zetten en er ook met je daden naartoe werken versterkend voor de manifestatie van onze intenties.
De hoofdingrediënten van manifestatie:

Potentie:

• het veld van onbegrensde mogelijkheden, het Ongemanifesteerde

Mens of scheppend bewustzijn:

• het denken dat vormen denkt (hoofd)
• vertrouwen dat het er komt (hart)
• een lichaam dat actie onderneemt (handen)

Oefening baart kunst

Iets aanleren vraagt om oefening. Om te leren fietsen moet je ook eerst een zeker vertrouwen ontwikkelen dat het mogelijk is. Geef jezelf de tijd:

• Leer vertrouwen op de juiste uitkomst voor jou, wat het ook is.
• Stel jezelf open om de boodschappers en signalen op je pad te zien. Wees alert op spontane ontmoetingen en gesprekken, onverwacht de juiste beelden zien via de media, toevallige informatie ontvangen in je brievenbus of al lopend op straat, toepasselijke liedjes horen op de radio.
• Om te oefenen kun je het beste klein beginnen. Ga niet gelijk proberen de honger in de wereld op te lossen, of de buurvrouw proberen te genezen van haar ziekte met je intentie, hoe nobel ook. Leer eerst vertrouwen te ontwikkelen voor minder complexe dingen, dan groeit je bewustzijn vanzelf naar 'grotere' zaken.

'En wat als het niet uitkomt?'

... zei het ego angstig. Want dat doet ego, zodat je het heden vergeet en je aandacht verlegt naar de toekomst. Dus, het universum antwoordt trouw: het komt niet uit. Tja, dat vroeg je toch ook? Je creëert dan vertrouwen in de andere uitkomst.

Laat de uitkomst los. Ga gewoon in vertrouwen aan de slag, met je hoofd, je hart en je hand(el)en. Laat het universum de weg creëren en laat je verrassen door wat er op je pad verschijnt, hoe ondoorgrondelijk het soms ook is. Zelfs de uitkomst kan totaal anders zijn dan waarop je je intentie richtte. Vertrouw ook dan op het nu-moment en dat alles klopt zoals het is.

'Dat klinkt nogal makkelijk, want dan kun je nooit falen!'

Dat klopt helemaal, je kunt nooit falen. Falen is slechts een idee, een ego-truc om terug te werpen in zelfkritiek (zie je wel, ik kan ook niks!), zelfmedelijden (arme ik), verleden, toekomst.
Falen is langzaam halen. Falen is een poort, een glinstering van jouw eeuwige, oneindig stralende volmaaktheid, die je je stukje bij beetje weer herinnert.

'En als ik het bereikt heb, wat dan?'

Alles is in beweging, alles verandert. Vasthouden is geen optie. Schep nieuwe intenties. Leer te spelen met het leven. Geniet van ieder moment. Je hebt alleen het NU.

 

Michiel