Oké, je weet hoe het is om je niet goed te voelen, om te voelen dat je pijn hebt of dat je verkeerd gegeten hebt, of als je je bezorgd, alleen, gelukkig voelt. Maar hoe zit het met dingen áánvoelen, gevoelig zijn voor energie van andere mensen of dieren of voor omgevingsenergie? Of wat dacht je van intuïtief aanvoelen dat je moeder gaat bellen?

93% van de communicatie is non-verbaal zeggen ze. Sta je dan met je mooie woordenstroom.
Als non-verbaal worden geteld: Lichaamshouding, gestiek, gelaatsuitdrukking, toonhoogte, kleding, andere lichaamsversiering. Deze non-verbale communicatievormen worden vaak manipulatief ingezet, om een doel te bereiken. Een andere vorm, die meestal ontbreekt in de lijstjes, is het GEVOEL.

Zonder gevoel geen verbinding

Wat mij betreft, als het gevoel ontbreekt, ontbreekt de verbinding en zijn je woorden als lege hulzen. Losse flodders, afgevuurd op een glazen muur tussen jou en je aanhoorders, mensen die knikken en hummen, maar met hun gedachten bij de boodschappenlijst van vanavond zijn. "De verbinding wordt nu verbroken, tuut tuut tuut."

Hoe komt het dat we zo weinig aandacht hebben voor het gevoelscomponent in de communicatie? Hebben we ons niet teveel laten opleggen dat communicatie een verbale aangelegenheid moet zijn, aangevuld met manipulatieve snuisterijen, geleid door je gedachten? Woorden boven gevoelens?
Heb je je wel eens afgevraagd of je woorden überhaupt wel van jou zijn? Woorden komen vaak indirect uit de mond van een ander. Iets wat je ergens opgepikt hebt. En is die ander betrouwbaar?

Mag ik gevoelig zijn?

Gevoeligheid is in onze westerse cultuur op zijn zachtst gezegd een ondergeschoven kindje. Eigenlijk is het niet zo gewenst om dingen aan te voelen. Het wordt zelfs een beetje eng gevonden. Bij veel van ons werd het je al vroeg afgeleerd om je intuïtie te vertrouwen.
Er werd en word ons nog steeds wijsgemaakt dat kennis onze belangrijkste richtingaanwijzer is. Kennis is ook iets moois en voegt zeker veel toe aan inzicht, begrip, vertrouwen en nog veel meer. Het is dan ook vooral de combinatie van denken en voelen, dat ons tot zeer geavanceerde wezens maakt.

Tijd om te luisteren naar je gevoel

In de basis beschikken wij gevoelswezentjes over een fenomenaal gevoelsantenne-systeem, waarmee we prima in het moment (en vaak al vooraf) kunnen bepalen of iets of iemand klopt, de waarheid spreekt.

Tijd dus, om je gevoel weer te betrekken in het spel. Om weer hartsvertrouwen op te bouwen. Want, het mag je dan zijn afgeleerd, het is niet weg. Het is er, wachtend om weer herkend en erkend te worden… door jou!

Hoe doe je dat dan, "LUISTEREN NAAR JE GEVOEL, VERTROUWEN OP JE HART"?

De weg om een open en eerlijk, gevoeliger mens te zijn, vraagt van je dat je bewuster wordt van je lichaam. Vooral van de signalen van je lichaam. Ademsessies en lichaamswerk bijvoorbeeld, kunnen een mooie ingang zijn voor je, om je gevoel te her-kennen. Een coach die gericht is op bewustwording kan je hierbij helpen.

Maar je kunt ook zelf aan de gang!

Ik geef je hier 3 stappen die je zullen helpen bij je intuïtieve ontwikkeling:

Stap 1

Allereerst neem je dagelijks of wanneer het uitkomt, even de tijd om dit te oefenen:

• Neem jezelf voor dat je je gevoel weer gaat activeren. Die intentie is heel belangrijk. Zo bereid je je lichaam voor op activatie.
• Ga zitten en leg een hand op je hart en de andere op je onderbuik
• Adem zonder inspanning met je aandacht naar je hart en je buik. (Kennis zegt: Je kunt niet naar je buik ademen, alleen naar je longen. Gevoel zegt: Klopt, maar met de ademhaling komt ook prana, chi of levensenergie mee en die is niet gebonden aan materie en beweegt zich naar waar het gewenst of nodig is.)
• Word je bewust van wat je voelt in je hartstreek en je buikgebied. Alles wat je voelt is oké.

Stap 2

Vervolgens probeer je om met je lichaam in contact te blijven. Dat kun je in iedere situatie doen. Ik geef drie voorbeelden: (a) in een moeilijk gesprek, (b) als je de weg kwijt bent , (c) in een groot gezelschap:

Maak even kort contact met je buik, door deze aan te raken of in gedachten:
a. Wat voel ik bij die persoon? (ont-)spanning? Afstand? Medelijden? Vreugde? Stress?
b. Wat doet het met me dat ik de weg niet weet? Onzekerheid? Spanning? Avontuur?
c. Wat doet het met me als ik me in een groep beweeg? Wat voor sfeer hangt er?

En dan contact maken met je hart:
a. Zet bewust een luikje in je hart open voor degene die je voor je hebt. Ieder mens heeft dingen meegemaakt die hem maken tot wat hij/zij nu laat zien. Maar bij ieder mens schuilt ook een behoefte aan gezien worden zoals je bent, op hartsniveau. Let maar eens op wat er verandert!
b. In welke richting gaat mijn gevoel? Krijg ik signalen waar ik heen moet? Volg die signalen eens en als het je niet daar brengt waar je dacht uit te komen, laat dat eens los en sta open voor wat of wie er op je pad komt. Je zult verrast zijn!
c. Voelt het alsof ik wil weggaan of ergens anders wil staan? En als het mogelijk is, volg dit gevoel. Voel maar eens hoe bevrijdend dit is!

Stap 3

Als je dit een tijdje geoefend hebt, kun je eens uitproberen wat het met jou en de relatie met anderen doet, als je je gevoel gaat uitspreken. Niet in de wijzende vorm naar buiten: Ik vind jou… of: Het is hier niet pluis… , maar juist in het uitspreken: Wat ik hierbij voel is dat het me … maakt… of: Ik merk dat ik graag naar huis wil… .

Ik ben benieuwd naar de resultaten!
Laat je een berichtje achter?